تاثیر پندهای انوشروان و بزرگمهر در گلستان سعدی

بسیاری از صاحب نظران چون علامه قزوینی، فروزانفر، خزایلی و ... دستمایه اندیشه های سعدی را در آثار شاعران عرب جستجو کرده اند. حسینعلی محفوظ در تحقیق مفصلی مدعی است که سعدی بن مایه های فکر و اندیشه خود را از مضامین شاعران عرب به ویژه متنبی گرفته است. در این گیرودار مدافعان سعدی با طرح مسایلی چون توارد، طبع آزمایی، و پرشمردن انگیزه های انسانی و عالی و نیز معانی ارجمند و... در آثار سعدی، به دفاع از شیخ شیر از پرداخته اند. شیوه این مقاله از لونی دیگر است، زیرا با ورق زدن تاریخ به زمانی عقب تر از عهد عباسی، در جستجوی مضامین فکری گلستان سعدی در فرهنگ باستانی ایران هستیم. در این تحقیق با ارایه بیش از 40 شاهد که در پژوهش های در دسترس و موجود به آنها اشاره نشده، به منزله مشتی از خروار، نشان می دهیم که اندیشمندان ما به جای ذره بین انداختن در متون عربی و جستجوی سرچشمه های مضامین سعدی، اگر دست را سایه بان چشم کنند بسیاری از این حکمت ها را در فرهنگ ایران باستان خواهند یافت

کلیدواژه ها:

سعدی ، انوشروان ، بزرگمهر ، فرهنگ ایران قبل از اسلام ، فرهنگ عربی - اسلامی