توافقات عمودی ممنوع از منظر حقوق رقابت
محل انتشار: فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی، دوره: 2، شماره: 7
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 407
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLR-2-7_003
تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1396
چکیده مقاله:
توافقات عمودی ممکن است حاوی شروط محدودکنندهای باشند که با اهداف حقوق رقابت ناسازگارند. برخی از آنها هم واجد آثار مثبت و هم منفی بوده و منع یا جوازشان تنها از طریق اعمال قاعده معقولیت مشخص می شود. در برخی دیگر آثار مضر آنچنان زیاد است که در اکثرنظام های حقوقی پیش فرض ضدرقابتی بودن و دید منفی نسبت به آنها وجود داشته و اصطلاحاشروط ممنوع محض یا ذاتا غیرمشروع نامیده میشوند. شرط تثبیت حداقل قیمت بازفروش و شروط راجع به تقسیم بازار و تخصیص مشتریان از آن جمله اند. در این مقاله ابتدا مفهوم توافقاتممنوع ذکر و پس از ذکر مصادیق، هر شرط از منظر حقوق رقابت اتحادیه اروپا ، آمریکا و برخیکشورهای دیگر بررسی می شود. در بخش دوم نیز پس از بررسی موضع حقوق ایران، با دیدگاهی نقادانه کاستی های مقررات ذکر و در پایان پیشنهاداتی جهت تصحیح و تکمیل مقررات رقابتی ایران ارایه میگردد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میرقاسم جعفرزاده
دانشیار گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
عباس انصاری
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی تهران