جایگاه هنر معاصر در حقوق آفرینش های ادبی و هنری

کنوانسیونها و مقررات بین المللی در زمینه حقوق آفرینشهای ادبی و هنری به شکل مستقیم یا غیرمستقیم معیارهایی را جهت حمایت وضع کردهاند. این معیارها که بر اساس تعاریف و طبقهبندی سنتی در هنر پایه ریزی شده است نمیتوانند در خصوص بخش وسیعی از آثار هنرمعاصر مصداق یابند. آنچه امروزه تحت عنوان هنر معاصر نامیده میشود دارای ویژگیهایمنحصربهفردی است که چارچوبها، معیارها و ضوابط سنتی هنر را رعایت نمیکند. خصلت متباین و ناهمگن و ماهیت غیرسبکی این نوع از هنر، آن را بهنوعی پراکندگی و پلورالیزم منتهی کرده است. برخی از آثار هنر معاصر همچون یکرخداد، خود ویرانگرند یا با عناصر کهنه شوندهو زوالپذیر ساخته شدهاند. ضرورت وجود اصالت، تفکیکایده و بیان و تثبیت آثار ادبی و هنری در حاملهای مادی در بسیاری از مصادیق هنر معاصر به چالش کشیده میشوند و در برخی موارد، اثر هنری معاصر، اصولا موجودیت مادی پیدا نمیکند. این مقاله در پی آن است که با توجه به گستردگی مفهوم هنر در جهان معاصر، چگونگی حمایتاز این آثار را در پرتو مقررات بین المللی بررسی کند و به این سوال پاسخ دهد که مقررات کنونی نظام آفرینشهای ادبی و هنری تا چه اندازه میتواند از اینگونه آثار حمایتکند

کلیدواژه ها:

حقوق آفرینشهای ادبی و هنری ، هنر معاصر ، اصالت ، دوگانگی ایده و بیان ، تثبیت