تاثیر انواع نقض قرارداد بر ضمانت اجرای آن با تاکید بر اسناد بین المللی

یکی از شرایط تحقق مسئولیت قراردادی، نقض تعهد از سوی متعهد است و متعهدله می تواند با توسل به ضمانت اجراهای حقوقی با چنین نقضی مقابله کند، ازجمله می­توان به الزام متعهد به اجرای عین تعهد، فسخ قرارداد و مطالبه خسارت اشاره کرد. طرق جبران یادشده تا حدی که قابلیت جمع داشته باشند، به صورت توام قابل­مطالبه است. بااین حال در مواردی نقض قرارداد با سوء­نیت، عمدی و حتی با قصد اضرار به طرف مقابل انجام می­شود و برای مقابله با چنین وضعیتی راهکارهای یادشده و معمول به نظر کافی نمی­رسد. به این منظور در برخی از اسناد بین المللی راجع به قراردادها مانند اصول قراردادهای تجاری بین المللی، اصول حقوق قراردادهای اروپا و طرح چارچوب مشترک مرجع، ضمانت اجراهای خاصی در نظر گرفته شده است تا نقض عمدی قرارداد برای متعهد هزینه سنگینی در برداشته باشد و بتواند نقش بازدارندگی ایفا کند. ازجمله اینکه در چنین وضعیتی زیان دیده محدود به مطالبه خسارت قابل پیش­بینی نیست و یا در برخی موارد امکان مطالبه خسارت تنبیهی برای وی امکان­پذیر است. این مقاله ضمن بررسی موضوع در اسناد بین­المللی به دنبال یافتن راه حل هایی است که امکان اعمال قواعد مشابه را در حقوق ایران فراهم کند.

کلیدواژه ها:

نقض عمدی ، نقض با سوءنیت ، نقض اساسی ، ضمانت اجرا ، اسناد بین المللی ، حقوق ایران