پنجه ی ببرهای کوچک آسیا: مدلی برای توسعه

مقاله حاضر با بررسی روند توسعه یافتگی اقتصادی در سه کشور آسیایی هنگ کنگ، سنگاپور و تایوان، مشهور به ببرهایاقتصادی آسیا در پی ایجاد یک مدل برای توسعه اقتصادی در دیگر کشورهای در حال توسعه میباشد. به رغم تفاوت هاییکه در روند توسعه یافتگی این کشورها وجود دارد اما به طور کلی میتوان گفت مدل توسعه یافتگی این کشورها دارایمشابهت های ذاتی و به گونه ای در سطح جهان منحصر به فرد می باشد. در خصوص این که چرا این کشورها توانستندبرنامه های توسعه ی خود را صرف نظر از نوع برنامه ها با موفقیت به اجرا در آورند نمیتوان یک عامل را به تنهاییضامن اجرای موفقیت آمیز برنامه های توسعه در این کشورها دانست؛ بلکه نوع ماهیت دولت در این کشورها، به علاوه یعواملی چون فرهنگ، نیروی انسانی، اقتصاد مبتنی بر بازار آزاد و ماهیت سیاست خارجی این کشورها که در یک رابطهتنگاتنک با هم، یک مدل پنج ضلعی را شکل دادهاند و رشد مداوم اقتصادی بالای چهار درصد به عنوان تیغ برنده وعامل تسریع کننده نیز در مرکز این مدل فرآیند توسعه یافتگی را در این کشورها شکل بخشیده است که ما در اینپژوهش این مدل را ستاره اقبال یا چنجه ی توسعه نام نهاده ایم

کلیدواژه ها:

توسعه اقتصادی ، دموکراسی ، دولت توسعه خواه ، فرهنگ