جریان گفتمان لیبرالیسم و هویت ملی قبل و بعد از انقلاب اسلامی

مقاله پیش رو به هویت ملی بعنوان یکی از عوامل اصلی پایداری نظام های سیاسی و اجتماعی خواهد پرداخت که یکی ازاهداف و حوزه های اصلی جامعه پذیری در هر نظام سیاسی تقویت و بازسازی این موضوع می باشد. از آنجا که هویت ها درفرایند شالوده ریزی یا سازه گرایی اجتماعی به طور مجدد بازتعریف و باز تفسیر می شوند و همواره در سایه بازتفسیرها ازروشهای مختلف برای تبیین این مفهوم استفاده میشود؛ لذا در این تحقیق پژوهشگران به گفتمان هویت ملی جریانلیبرالیسم به عنوان یکی از نیروهای موجود در ایران می پردازد؛ تا ضمن تطبیق گفتمان دو اندیشمند قبل و بعد انقلاب بهالگوی گفتمانی هویت ملی این جریان نزدیک شود.کاربست روش جریان گفتمان برای خوانش و تبیین هویت ملی به عنوان حیات بخش یک ملت در این تحقیق توانستهبه ما در تفسیر و مفصلبندی بهتر مفاهیم در دو مقطع تاریخی یاری دهد. لذا پژوهشگران ضمن بیان جریان گفتمانبه مثابه روش برای درک هویت ملی در یکی از جریان های معاصر ایران به بررسی آثار دو اندیشمند مورد گزینش پرداختهاست. در نتیجه با فهم تطور هویت ملی در سیر تاریخی حوزه گفتمانگی دو سوژه مذکور، به یک الگوی تطبیقی ازگفتمان هویت ملی در جریان لیبرالیسم دست یافته است.

کلیدواژه ها:

گفتمان ، سازه های اجتماعی ، هویت ، هویتملی ، لیبرالیسم