ساختار حکومت استبدادی و نقش آن در رواج توهم توطیه در عصر پهلوی دوم

مقاله ی حاضر درصدد پاسخ به این پرسش است که، ساختار حکومت استبدادی در عصر پهلوی دوم، چگونه موجب کل گیری و رواج توهم توطیه یا توطیه باوری در جامعه ایران شده بود به طور کلی سخن اساسی مقاله این است که به میزانی که حکومت استبدادی به تیوری توطیه به عنوان ابزار سلطه سیاسی و فرهنگی روانی متوسل می شود،توطیه گری و توطیه بینی نیز فضای اجتماعی را در بر می گیرد. براین اساس، حکومت استبدادی محمدرضاشاه با بهره گیری از تیوری توطیه و توطیه پردازی و با نسبت دادن تمامی مخالفان و نیز مشکلات و ناکامی های داخلی به عوامل و قدرت های خارجی و توطیه های بیگانگان و اعمال سانسور و خفقان به بهانه سوءاستفاده دشمنان، موجب رواج ذهنیت توطیه پنداری در جامعه ایران شده بود، به طوری که در این جامعه ی استبدادزده، روان شناسی اجتماعی مبتنی بر این که هر حادثه ای محصول دسیسه و توطیه بیگانگان و عوامل پشت پرده است، گسترش یافته بود. لازم به ذکر است که در این مقاله از روش توصیفی تحلیلی بهره برده شده است.

کلیدواژه ها:

توهم توطیه ، توطیه پردازی ، حکومت استبدادی ، بیگانگان ، عوامل پشت پرده ، پهلوی دوم