شناسایی و تعیین حساسیت به متالاکسیل در جدایه های Pythium ultimum جمع آوری شده از استان های خراسان شمالی و رضوی

به منظور ارزیابی حساسیت درون گونه ای PYTHIUM ULTIMUM به متالاکسیل در شرایط آزمایشگاهی، نمونه برداری از مزارع استان های خراسان شمالی و رضوی و خالص سازی جدایه ها طی سال های 85، 86 و 87 انجام شد. شناسایی به دو روش مرفولوژیکی، با استفاده از کلید شناسایی واندرپلاتز-نیترینک و روش ملکولی براساس توالی اختصاصی ناحیه ITS ژنوم RDNA صورت گرفت. با بررسی های میکرومتری اندام های جنسی و غیرجنسی، شباهت ابعاد اندازه گیری شده با ابعاد ذکر شده در کلید واندرپلاتز-نیترینک تایید گردید. از بین 40 جدایه P. ULTIMUM تایید شده، 14 جدایه به طور تصادفی انتخاب شد. غلظتی از متالاکسیل که سبب 50% کاهش رشد خطی (EC50) در جدایه ها شد، با استفاده از مدل لجستیکی I=KC(ERC) به دست آمد. دامنه EC50 بین µG ML-1 I.E 0/044-0/0228 به دست آمد. هرچند اختلاف بین جدایه ها از نظر حساسیت به متالاکسیل، با استفاده از طرح بلوک های کاملا تصادفی در سطح معنی دار 0/05 تایید شد ولیکن هیچ یک از جدایه های مورد آزمایش نسبت به این قارچ کش مقاومت نشان ندادند.

کلیدواژه ها:

پیتیوم اولتیموم ، متالاکسیل ، حساسیت ، خیار ، خراسان