اثر تیمارهای مختلف در شکستن خواب و جوانه زنی بذر علف قناری(Phalaris minor Retz.)

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 307

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-27-1_015

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

به منظور بررسی تاثیر تیمارهای مختلف در شکستن خواب علف قناری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 19 تیمار و 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی علف های هرز دانشگاه فردوسی اجرا شد. تیمارهای شامل تیمار آب داغ (°c50) 2، 4 و 6 دقیقه، خراش-دهی با کاغذ سمباده 5 دقیقه، اسید سولفوریک غلیظ 3، 6 و 9 دقیقه، سرمادهی مرطوب در دمای°c 5 به مدت 5 و 10 روز، اسید سولفوریک غلیظ (96 درصد) 3، 6 و 9 دقیقه+سرمادهی مرطوب 5 روز، خیساندن بذر به مدت 24، 48، 72 و 96 ساعت، نیترات پتاسیم 2/0% ، نیترات پتاسیم+سرمادهی مرطوب 5 روز و تیمار شاهد که در دو سطح نور/تاریکی و تاریکی مداوم اعمال شدند. نتایج نشان داد که دو سطح نور/تاریکی و تاریکی مداوم و اثر متقابل تیمارهای مختلف شکستن خواب بذرهای علف قناری و دو رژیم نوری بر درصد جوانه زنی علف قناری معنی دار نبود. اما بین تیمارها جهت بر طرف کردن خواب بذرها اختلاف معنی داری در سطح (01/0> P) مشاهده گردید. بیشترین درصد جوانه زنی بذرهای علف قناری در اثر اعمال تیمار اسید سولفوریک 6 دقیقه در دو سطح تاریکی مداوم و نور/تاریکی به ترتیب 93 و 98 درصد بود و کم ترین درصد جوانه زنی در تیمارهای شاهد و سرمادهی مرطوب به مدت 10 روز به ترتیب 16/5 در شرایط نور/تاریکی و 11 درصد در شرایط تاریکی بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان بیان داشت که احتمالا پوشش سخت بذر علت خواب در بذرهای علف قناری می باشد.

نویسندگان

مسعود کارگر

دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

مجتبی حسینی

دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

محمد حسن راشد محصل

استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد