بررسی جدایه های باسیلوس افزایش دهنده رشد گیاه در کلونیزاسیون ریشه گوجه فرنگی و کاهش جمعیت Meloidogyne javanica

در تحقیق حاضر، اثر جدایه های باسیلوس دارای قدرت بیو کنترلی بالا علیه نماتد ریشه گرهی، از نقطه نظر توانایی تشکیل بیوفیلم و میزان کلونیزاسیون ریشه در شرایط آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفت. از میان 139 جدایه باسیلوس بدست آمده از ریزوسفر گوجه فرنگی از نواحی مختلف استان خراسان رضوی، 15 جدایه که در آزمون سنجش زیستی بیشترین درصد مرگ و میر لارو و عدم تفریخ تخم را نشان دادند، از نظر تشکیل بیوفیلم در شرایط آزمایشگاه مورد آزمون قرار گرفتند. بر اساس میزان تولید بیوفیلم، شش جدایه MD6.5، MD1.8، Bag2.13، N2.2، FT1.7 و B.subtilis برای آزمایشات گلخانه ای و سنجش کلونیزاسیون ریشه انتخاب شدند. بر اساس یافته های بررسی حاضر، دو جدایه MD1.8 و MD6.5 به ترتیب با 75 و 99 درصد مرگ و میر لارو در آزمون سنجش زیستی، تشکیل بالاترین میزان بیوفیلم در شرایط آزمایشگاه، استقرار بر روی ریشه های گوجه فرنگی رقم ارلی اوربانا وی اف به میزان 106×1 و 106×2 سلول باکتری در میلی لیتر، کاهش علایم بیماری در مقایسه با شاهد آلوده به نماتد و توسعه پارامترهای رشدی گیاه گوجه فرنگی در شرایط گلخانه، به عنوان جدایه های باسیلوس توانمند، جهت بررسی های مزرعه ای پیشنهاد می شوند. به نظر می رسد توانایی کلونیزاسیون قوی ریشه گیاه گوجه فرنگی توسط جدایه های باسیلوس بتواند نقش مهمی در حفاظت گیاه علیه بیمارگر عامل ریشه گرهی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

باسیلوس ، بیوفیلم ، کلونیزاسیون ، کنترل ، نماتد