بررسی اثر چند قارچ کش مهم بر روی رشد میسلیوم و جوانه زنی اسپور قارچ های مولد اسکای مو در شرایط آزمایشگاهی

بیماری اسکای مو (زوال مو) بیماری مهمی است که هر ساله خسارت زیادی را به تاکستان های اکثر مناطق جهان وارد می سازد. این بیماری در کشور های دارای آب و هوای مدیترانه ای بیشتر شایع است. اسکا یک بیماری مرکب است که دارای علایم مشخصی در باغات انگور بوده و تاکنون عوامل بیماری زای قارچی متعددی در استان خراسان شمالی برای این بیماری گزارش شده است که مهمترین آنها Phaeoacremonium iranianum(Phi) ،Fomitiporia mediterranea(Fmed) وPhaeomoniella chlamydospora(Pch) می باشد. این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی با سیزده قارچکش شامل بنومیل،کربوکسین-تیرام، تبوکونازول، پنکونازول، فوزتیل آلومینیم، مانکوزب، متالاکسیل_مانکوزب، کربوکسین، تیوفانات متیل+تیرام، پروپیکونازول، اگریفوس، ارتیوا و ارسنیت سدیم در 8 غلظت 100، 10، 3، 2، 1، 0/2 ، 1/0 و صفر بر روی رشد میسلیوم و نیز جوانه زنی اسپور قارچ های Pch و Phi در دو آزمایش جداگانه مطالعه شد. این بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. ترکیب ارسنیت سدیم بیشترین تاثیر بر بازدارندگی از رشد میسلیوم سه قارچ مولد بیماری اسکا داشت و پس از آن قارچکشهای کربوکسین تیرام وبنومیل به ترتیب برای قارچ های Fmed و دو قارچ Pch و Phi تاثیر خوبی در ممانعت از رشد میسلیوم داشته و قارچکش های اگریفوس و ارتیوا دارای کمترین اثر بودند. همچنین غلظت های قارچکشی10،100 و 3 پی پی ام دارای بیشترین کارایی بودند.نتایج حاصل از اثرات قارچکشی بر ممانعت از جوانه زنی اسپورهای دو قارچ Pchو Phi نشان داد که قارچکش های ارسنیت سدیم با 87/51 درصد و تیوفانات متیل تیرام با 85/93 درصد ممانعت، بیشترین تاثیر و قارچکش اگریفوس (20/55درصد) کمترین اثر بر جوانه زنی اسپور را در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

انگور ، بیماری اسکا ، قارچکش