بررسی ارتباط مکانیزم های آنزیمی و متابولیت های ثانویه با مقاومت به بیماری پژمردگی فوزاریومی(Fusarium oxysporum f.sp. melonis race1) در توده های خربزه و طالبی

تولیدات اقتصادی خربزه و طالبی در جهان به مقدار زیادی تحت تاثیر پژمردگی فوزاریومی است. پاتوژنFusarium oxysporum f. sp. melonis race 1(Fom1) یکی از مهم ترین عوامل بیماری زای این محصول است که در ایران خسارت اقتصادی زیادی به تولید وارد می کند. برای یافتن منابع مقاومت در خربزه و طالبی نسبت به نژاد یک این قارچ تعداد 45 توده و لاین اصلاح شده از مناطق مختلف ایران جمع آوری گردیده و در برابر نژاد یک این قارچ غربال شدند. در مرحله یک برگ حقیقی دانهال ها با سوسپانسیون 106 اسپور در هر میلی لیتر آب مقطر استریل تلقیح شدند. ارزیابی مقاومت این گیاهان تا 25 روز پس از تلقیح با سیستم نمره دهی 4-0 انجام گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها اختلاف معنی داری را در بین توده ها نشان داد. 5 نمونه از مقاوم ترین و 5 نمونه از حساس ترین توده ها با عامل بیماری تلقیح شدند و نمونه ریشه آن ها به مدت 8 روز جمع آوری گردیدند. فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز، مقدار ترکیبات فنلی و کوکوربیتاسین نمونه ها اندازه گیری و امکان ارتباط بین مقاومت به بیماری و این ترکیبات مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه مقاوم فعالیت پلی فنل اکسیداز و مقدار ترکیبات فنلی در پاسخ به تلقیح پاتوژن به طور معنی داری افزایش یافت اما در گروه حساس تغییرات معنی داری وجود نداشت. نتایج تجزیه آماری داده ها نشان داد که ارتباط مستقیمی بین کوکوربیتاسین D با مقاومت به این بیماری وجود دارد، در حالی که ارتباطی بین کوکوربیتاسین E و مقاومت به این بیماری دیده نشد.

کلیدواژه ها:

پژمردگی فوزاریومی ، مکانیزم های مقاومت ، کوکوربیتاسین ، پلی فنل اکسیداز ، ترکیبات فنلی