تاثیر همزیستی قارچ آربسکولار میکوریزا سویه (intraradice Glomus (بر گل جالیز مصری (Lycopersicon esculentum L.) گوجه فرنگی کشت در) Orobanche aegyptiaca. Pers)

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 315

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-30-4_004

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396

چکیده مقاله:

به منظور ارزیابی تاثیر همزیستی قارچ آربسکولار میکوریزا بر گل جالیز مصری (Pers. aegyptiaca Orobanche (و تعیین اثرات آن بر رشد گوجهفرنگی (.L esculentum Lycopersicon ،(آزمایشی گلخانهای در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل قارچ آربسکولار میکوریزا سویه (intraradice Glomus (در 4 سطح 50 ،100 ،150 و 200 کیلوگرم در هکتار (از بستهبندی تجاری) و 2 شاهد با و بدون علفهرز گل جالیز بودند. نتایج نشان داد در بین تیمارهای قارچ آربسکولار مایکوریزا دو تیمار 50 و 100 کیلوگرم در هکتار در بسیاری از صفات اندازهگیری شده گل جالیز و گوجهفرنگی تفاوت معنیداری با شاهد با گل جالیز نداشتند. اما کاربرد تیمارهای 150 و 200 کیلوگرم در هکتار قارچ آربسکولار مایکوریزا باعث کاهش معنیدار صفات تعداد گرهک گل جالیز روی ریشه گوجهفرنگی، وزن خشک گل جالیز، زمان ظهور گل جالیز در سطح خاک، نسبت وزن خشک گل جالیز به وزن خشک اندام هوایی گوجهفرنگی و در مقابل باعث افزایش وزن خشک اندام هوایی و درصد وزن ریشه به اندام هوایی گوجه فرنگی شدند. بطوریکه در صفات درصد وزن ریشه به وزن خشک کل گوجهفرنگی و وزن خشک اندام هوایی گوجهفرنگی بر تیمار شاهد بدون گل جالیز هم برتری داشتند. در مجموع با توجه به عدم وجود تفاوت معنیداری بین دو تیمار قارچ آربسکولار میکوریزا ( 150 کیلوگرم در هکتار) با تیمار قارچ آربسکولار میکوریزا (200 کیلوگرم در هکتار)، انتخاب تیمار قارچ آربسکولار میکوریزا (150 کیلوگرم در هکتار) با کاهش رهاسازی ترکیبات محرک جوانهزنی سبب کاهش صفات گل جالیز و با تقویت گیاه میزبان سبب افزایش مقدار صفات گوجهفرنگی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مجتبی ظفریان

دانشجوی دکتری علوم علفهای هرز

علی تدین

دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد