اثر غلظت های کشنده و زیرکشنده سه حشره کش روی برخی فرآسنجه های رشدی زنبور پارازیتویید Habrobracon hebetor به روش تماسی و میزبان مسموم

تعیین اثرات غلظت های کشنده و زیرکشنده ی حشره کش ها بر فرآسنجه های رشدی دشمنان طبیعی زنده مانده یکی از نیازهای تحقیقاتی در برنامه های مدیریت آفات می باشد. هرچه این اثرات کمتر باشد حشره کش انتخابی تر عمل کرده و در برنامه کنترل آفات از جایگاه بهتری برخورردار می باشد. زنبور پارازیتریید Habrobracon hebetor Say به عنوان یک دشمن طبیعی موثر نیز از این قاعده مستننی نیست. در این تحقیق اثر کشنده و زیرکشنده ی حشره کش های رایج آبامکتین و پروتیوس و سیرینول به دو روش تماسی و میزبان مسمرم بر خصوصیات رشدی این زنبور بررسی گردید. آزمایش های زیست سنجی در شرایط آزمایشگاهی (دمای 25±2 درجه سلسیس، رطوبت نسبی 60±5 درصد و روشنایی L16:D8 در پنج تکرار و هر تکرار با 30 زنبور در روش تماسی و هر تکرار با 15 لارو میزبان آزمایشگاهی (شب پره آرد Ephestia kuhniella Zeller) در روش میزبان مسموم انجام شد. غلظت کشنده این تیمارها در روش تماسی روی این زنبور پارازیتویید به ترتیب 1/38، 0/037، 6/621 میلی لیتر بور لیتر و روی لارو میزبان آزمایشگاهی برای این زنبور به ترتیب 0/490، 2/155، 0/138 میلی لیتر بر لیتر بدست آمد. نتایج نشان داد که بیشترین کل طول دوره ی رشدی این زنبور پس از تیمار شاهد 25/95±0/79 مربرط به تیمار سیرینول در روش میزبان مسومم با غلظت زیرکشنده 23/42±0/86 روز بود بیشترین طرل عمر حشرات ماده زنبور مربرط به تیمار سیرینول در کاربرد غلظت زیرکشنده به صررت تماسی 30/31±0/17 روز و بیشترین طول عمر حشرات نر مربرط به کاربرد تیمار سیرینل در غلظت زیرکشنده در روش میزبان مسمرم 22/01±0/15 روز برد. بیشترین میزان تخم گذاشته شده در تیمار سیرینول در غلظت زیرکشنده به صورت کاربرد تماسی 177/01±1/48 عدد مشاهده شد. نتایج نشان داد که تیمار سیرینول به صورت کاربرد تماسی کمترین اثر سوء را روی زنبور پارازیتویید داشت

کلیدواژه ها:

آبامکتین ، پروتیوس ، سیرینول ، زیست سنجی ، کنترل بیولژیک