تصور خدا و نقش آن در معناشناسی اوصاف الاهی
محل انتشار: پژوهشنامه فلسفه دین، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 436
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPRR-12-1_005
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
در ادیان توحیدی، خدا با اوصافی نظیر قادر/عالم/خیرخواه مطلق توصیف می شود. در این بین، اختلافاتی در معناشناسی این اوصاف ظهور کرده است. در این نوشتار سعی خواهد شد تا با توجه به تصور سنتی خدا ، شیوه ای برای معناشناسی اوصاف مذکور ارایه گردد. در این شیوه از معناشناسی، تصور خدا به عنوان موجود مطلق تحلیل می شود به خدا به عنوان موجود کامل حداکثری. پس از آن، در تبیین مفهوم مطلقا برخوردار از قدرت/علم/ خیرخواهی با تمسک به تصور موجود کامل حداکثری روشن می شود که خدا، باید این اوصاف را به نحوی داشته باشد که امکان تصور برتری موجودی دیگر نسبت به خدا منتفی باشد. این در صورتی ممکن است که خدا، این اوصاف را به صورت ضرورت بالذات یا بسیط و یا تغییرناپذیر دارا باشد. در نتیجه، در معناشناسی اوصاف خدا، باید شرط ضرورت بالذات یا بساطت و یا تغییر ناپذیری را مد نظر قرار داد؛ به طوری که هر گونه معناشناسی دیگری جز این، با تصور خدا ناسازگار است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میثم مولایی
کارشناسی ارشد فلسفه دین، دانشگاه تهران پردیس قم
محمدعلی عبداللهی
دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه تهران پردیس قم