بررسی دز موثر دریافتی بیماران در تصویربرداری استخوان تمام بدن به روش اسپکت-سی تی ناشی از تصویربرداری عبوری، در بخش پزشکی هست های بیمارستان دکتر شریعتی

مقدمه: تصویربرداری تمام استخوان های بدن یکی از پرکاربردترین روش های پزشکی هست های می باشد. با استفاده از روش اسپکت-س یتی تصاویر دقیق از توزیع رادیودارو در بدن بیمار حاصل می گردد. نگرانی هایی دربار هی دز پرتویی قسمت س یتی این روش وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی مقدار دز دریافتی بیماران ناشی از سیتی در روش تصویربرداری استخوان می باشد. مواد و روش ها: ابتدا گزارشات خروجی دز دستگاه سی تی با استفاده ازافانتوم دزیمتری سر و تنه ی سی تی اصلاح گردید.سپس اطلاعات مربوط به ویژگی های فردی شرایط تصویربرداری اسپکت-س یتی 70 عدد بیمار بزرگسال جمع آوری شد. برای محاسبه ی دز موثر تصویربرداری سیتی این اطلاعات در نرم افزار ImpactDose وارد شد. از نرم افزار MIRD برای محاسبه دز موثر ناشی از پرتوگیری داخلی استفاده شد. مقادیر دز در سه واحد شاخص دز س یتی، DLP و دز موثر گزارش شد. نتایج: دز دریافتی بیماران به طور متوسط به ترتیب در واحدهای شاخص دز سیتی، DLP و دز موثر برابر با 2/02mGy ، 93/5 mGy.cm و 1/33mSv به دست آمد. چارک سوم در این واحدها به ترتیب 150mGy.cm ،3/01mGy و 2/18mSv مشاهده شد. بیشترین دز در اسکن های نواحی چندگانه از بدن و کمترین دز در اسکن های ناحیه ی سر بود. بحث و نتیجه گیری: دوز سی تی اسکن در مقایسه با دز ناشی از رادیوداروی 99TC-MDP مقدار قابل توجهی است، تغییرات در دزهای دریافتی عمدتا ناشی از اندازه ی بدن بیمار و اختلاف در محدوده ی اسکن می باشد. لازم است که با توجه به دز قابل توجه راهکارهایی برای بهینه سازی اعمال گردد و از طرفی قبل از انجام اسکن اسپکت-سی تی استخوان ضرورت انجام این روش به صورت دقیق بررسی شود.

کلیدواژه ها:

اسپکت- سی تی ، دوز موثر ، اسکن استخوان