بررسی تاثیر کار روزانه و خستگی ناشی از آن بر دید عمق نزدیک در افراد اگزوتروپیی گاهگاهی

هدف : از تغییرات دید عمق می توان برای بررسی اگزوتروپیای گاهگاهی استفاده نمود. اگزوتروپیای گاهگاهی عبارت است از انحراف تباعدی چشم ها که بر اثر کار چشمی روزانه و خستگی ناشی از آن بدتر شده و زاویه انحراف بیشتر می شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر کار روزانه و خستگی ناشی از کار نزدیک بر دید عمق نزدیک در افراد اگزوترپیای گاهگاهی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی جهت تشخیص اگزوتروپیای گاهگاهی توسط کاورتست متناوب، 600 دانشجوی خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی مشهد با رنج سنی 21-23 سال شرکت نمودند. از این تعداد تنها 30 نفر دارای اگزوتروپیای گاهگاهی و 15 نفر به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. دید عمق در آنها بوسیله تست Randot-SO 001 در دو نوبت صبح و شب اندازه گیری شد و ساپرسشن به وسیله تست باگولونی و 4 پریزم دیوپتر پایه به خارج بررسی شد. اطلاعات جمع آوری شده پس از ثبت در پرسشنامه مورد تجزیه و آنالیز قرار گرفت. یافته ها: میزان انحراف اندازه گیری شده در افراد دارای اگزوتروپیای گاهگاهی نشان داد که در 23/33 درصد افراد ( 7نفر) اختلاف معنی داری بین انحراف در صبح و آخر شب وجود دارد P=0/001 در این تعداد همچنین مشاهده شد که دید عمق در آخر شب بطور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد P=0/001 NV 53/3 درصد افراد ) 10 نفر( علی رغم تغییر اندازه انحراف (افزایش انحراف)، دید عمق تغییری نکرد. در 23/33 درصد 7 نفر در هر دو نوبت صبح و شب اندازه انحراف و دید عمق بدون تغییر، ثابت باقی ماند.بحث و نتیجه گیری: در اکثر افراد پس از مطالعه و خستگی ناشی از کار روزانه، تغییرات اگزوتروپیای گاهگاهی و تغییرات دید عمق نزدیک در طول روز رابطه معنی داری با هم ندارند P<0/696

کلیدواژه ها:

اگزوتروپیای گاهگاهی ، کاورتست ، پریزم بار