عفونت های مجاری ادراری بیمارستانی: عوامل ایجاد کننده، فاکتور های مستعد کننده و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در بیمارستان قایم مشهد

هدف: عفونت های اکتسابی مجرای ادراری با منشا بیمارستانی NAUTIs ، عفونت های شایعی در محیط بیمارستانی هستند. به علت وسیع بودن طیف باکتریال عفونت های ادراری و شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی بر آن شدیم تا عوامل انتشار، مقاومت آنتی بیوتیکی و فاکتور های خطر مرتبط با این عفونت را در بیمارستان قایم، مشهد از 1933 تا سال 1931 بررسیبکنیم. روش بررسی: مطالعه حاضر در بازه زمانی 1933 تا 1931 بر اساس جداسازی و شناسایی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه-های ایجاد کننده عفونت های ادراری بیمارستانی صورت گرفت و اطلاعات بیمار از قبیل سن، جنسیت، علایم و نشانه های بیماری در چک لیست های معتبر جمع آوری گردید. یافته ها: بین 647 بیمار با عفونت بیمارستانی، درجه شیوع عفونت های ادراری بیمارستانی در طول این مدت 102، 17% بود. بیشترین میکرو ارگانیسم ایزوله شده گونه های کاندید 20% بودند و به دنبال آن اشریشیا کلی 16/3% گونه های کلبسیلا 15/4% انتروکوک و اسینتوباکتر 14/5% بود. در میان مقاومت آنتی بیوتیکی 53/8% از ایزوله های اشریشیا کلی به آمپی سیلین و سفی پیم مقاوم بودند. 66/6% از ایزوله های اسینتوباکتر به سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون و سفوتاکسیم مقاوم بودند. در این مطالعه بیمارانی که این فاکتورهای تهاجمی مانند کاتتر ادراری، کاتتر درون عروقی را در دراز مدتدریافت کرده بودند نسبت به عفونت بسیار حساس تر بودند. بحث و نتیجه گیری: در میان ایزوله ها تقریبا 46% مقاومت چنددارویی به 3 عامل یا بیشتر را داشتند. در این مطالعه آنتی- بیوتیک های موثر در درمان عفونت های ادراری، نیتروفورانتویین و نوروفلوکساسین بودند

کلیدواژه ها:

عفونت ها ی مجاری ادراری ، مقاومت ، عامل خطرزا