بررسی حافظه کاری واجی و دیداری و رابطه آن با شدت لکنت در کودکان لکنتی 6 تا 12 ساله

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 388

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSR-4-4_003

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1397

چکیده مقاله:

هدف: لکنت یکی از شایع ترین اختلالات گفتاری است که علت آن به درستی مشخص نیست. طبق مطالعات انجام شده آسیب عملکردهای شناختی همچون حافظه کاری، حافظه دیداری و کلامی در انواع اختلالات گفتار و زبان دیده می شود که می تواند بوجود آورنده سایر مشکلات در نظر گرفته شود. هدف از این مطالعه بررسی انواع حافظه کاری و تعیین رابطه ی آن با شدت لکنت در افراد مبتلا به لکنت می باشد.روش بررسی: در این مطالعه از روش نمونه گیری غیرتصادفی استفاده شده است. در مطالعه 15 کودک لکنتی 12 - 6 ساله استفاده شد. کودکان از لحاظ هوشی طبیعی بوده و فاقد هر گونه اختلال همراه بودند مقیاس هوش کلامی Wechsler (گنجینه لغات و فراخنای ارقام برای ارزیابی حافظه کاری واجی) به کار برده شد و برای ارزیابی حافظه کاری دیداری از آزمونRaven رنگی برای کودکان و همچنین برای ارزیابی شدت لکنت کودکان و ورود آنها به تحقیق، از آزمونSSI-3 استفاده یافته ها : بررسی های انجام شده در مورد رابطه ی بین حافظه کاری دیداری و شدت لکنت همبستگی 33 % را نشان می دهد. در خصوص ارتباط حافظه کاری عددی با شدت لکنت همبستگی 29 % به دست آمد. همچنین ارتباط حافظه کاری کلامی باشدت لکنت با توجه به نمرات خام، همبستگی 26 % را نشان می دهد. بین سن و شدت لکنت در افراد مورد بررسی این پژوهش، همبستگی مثبت و حدود 49 % ارزیابی شد که نشاندهنده رابطه تنگاتنگ سن و شدت لکنت در کودکان می باشد. نتیجه گیری : یافته های حاصل از این تحقیق نشان دهنده ی وجود نقایصی در حافظه کاری واجی (کلامی و عددی) و حافظه دیداری در کودکان لکنتی6-12 ساله است. همچنین یافته ها موید همبستگی بالا بین سن و لکنت می باشد. به بیانی دیگر نتایج حاصل از این پژوهش تاثیر نقص حافظه کاری واجی (عددی و کلامی) وحافظه کاری دیداری بر شدت لکنت و همچنین تاثیر افزایش سن بر شدت لکنت در کودکان را تایید می کند.

نویسندگان

صادق سیف پناهی

استادیار، عضو هیات علمی، گروه آموزشی گروه گفتار درمانی ، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

داوود سبحانی راد

استادیار، عضو هییت علمی،گروه آموزشی گفتاردرمانی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

محبوبه افضلی

کارشناس گفتاردرمانی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سحر ایزانلو

کارشناس گفتاردرمانی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران