تاثیر کراس لینکینگ قرنیه بر اسمولاریتی اشک در بیماران کراتوکونوس پیشرونده

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 372

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSR-5-2_001

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1397

چکیده مقاله:

هدف : این مطالعه با هدف بررسی تاثیر کراسلینکینگ قرنیه بر اسمولاریتی اشک در بیماران کراتوکونوس پیشرونده با استفاده از دستگاه TearLab انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه 66 چشم از 66 بیمار (محدوده سنی 15 تا 35 سال شامل 40 مرد و 26 زن)، با کراتوکونوس پیشرونده که کاندید جراحی کراسلینکینگ قرنیه بودند، تحت مطالعه قرار گرفتند. این بیماران، فاقد هرگونه سابقه بیماری چشمی و یا بیماری سیستمیک با تظاهرات چشمی بودند و تا سه هفته قبل از مطالعه، از لنز تماسی استفاده نکرده بودند.همچنین این بیماران بعد از عمل نیز تا 6 ماه از داروهای موثر بر اشک چشم یا لنز تماسی (به جز مدت درمان بعد جراحی) استفاده نکردند. میزان اسمولاریتی اشک با استفاده از دستگاه TearLab قبل و 6 ماه بعد از کراسلینکینگ قرنیه اندازهگیری شد و پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات بدست آمده از طریق روش های آماری توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید.یافته ها: در مقادیر اسمولاریتی اشک قبل و 6 ماه بعد از کراس لینکینگ قرنیه، اختلاف معنی داری مشاهده نشد و میانگین اسمولاریتی، قبل از عمل جراحی کراسلینکینگ قرنیه 03/82±15/50 و بعد از عمل 306/64±14/49بود که بین میانگین اسمولاریتی اشک قبل و بعد از کراسلینکینگ قرنیه، اختلاف معنی داری بدست نیامد p=0/192 نتیجه گیری: جراحی کراسلینکینگ قرنیه در بیماران دارای کراتوکونوس پیشرونده، باعث تاثیر قابل توجهی بر اسمولاریتی اشک نمی شود و نمیتوان خشکی چشم را به عنوان یکی از عوارض جانبی کراسلینکینگ قرنیه در نظر گرفت

نویسندگان

علی غیبی

دانشجوی کارشناس ارشد اپتومتری، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

محمد آقا زاده امیری

دکترای حرفه ای اپتومتری، هییت علمی دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

فرشاد عسگری زاده

دانشجوی دکترای تخصصی اپتومتری، گروه آموزشی اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سید مهدی طباطبایی

کارشناس ارشد آمار، هییت علمی دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران