استدلال هایی به سود و زیان باز نمودگرایی

استدلال از طریق به نظر رسیدن و استدلال از طریق خصوصیات باز نمودی ای که در ویژگی های پدیداری وجود دارند ( مانند شرایط صدق و دقت تجربه و بافت مفهومی آن )، از جمله استدلال هایی هستند که به نفع باز نمودگرایی طرح شده اند. باز نمودگرایی درباره ی خصیصه ی پدیداری تجربه ی آگاهانه از دو مدعا تشکیل شده است؛ یکی این که هیچ تغییر پدیداری ای بدون تغییر در محتوای باز نمودی ممکن نیست و دوم این که هیچ تغییری در محتوای باز نمودی بدون تغییر پدیداری امکان ندارد. مثال های نقضی برای هر یک از این دو مدعای بازنمودگرایی مطرح شده اند؛ برخی از آنها به مواردی اشاره می کنند که در آنها تغییر پدیداری رخ می دهد، هر چند تغییری در محتوای باز نمودی وجود ندارد و دسته ی دوم به مواردی اشاره می کنند که در آنها باز نمودی تغییر می کند، بی آنکه ویژگی های پدیداری تغییر کنند. در این مقاله، استدلال های فوق و مثال های نقض آن بررسی خواهند شد.

کلیدواژه ها:

باز نمودگرایی ، به نظر رسیدن ، شرایط صدق تجربه ، بافت مفهومی تجربه ، نژادگرایی ، جنسیت گرایی ، سن گرایی و احساسات بدنی