بررسی معناشناختی کاربرد اسم فاطر در قرآن کریم

اسماء الحسنی از پرکاربردترین مفاهیم در قرآن کریم است و بررسی کاربرد این اسامی نقش به سزایی در فهم و تفسیر قرآن کریم دارد. در این میان اسم فاطر به دلیل پیوند وثیق معنایی با عبارت قرآنی فطره الله و کاربرد فراوان مفهوم فطرت در مباحث کلامی، از اهمیت به سزایی برخوردار است. از آنجا که مفاهیم به کاررفته در قرآن کریم غالبا با رویکردهای سنتی حدیثی، فقهی یا کلامی مورد مطالعه قرار گرفته و رویکردهای لغوی و ادبی به قرآن کریم تناسب چندانی با زبان شناسی و معناشناسی جدید نداشته است، در این مقاله به اجمال روشی معناشناختی و نوین برای بررسی مفاهیم به کار رفته در قرآن کریم ارایه و به بررسی معناشناختی اسم فاطر در قرآن کریم پرداخته شده است.در نتیجه این بررسی، پیوستگی اسم فاطر با مفاهیم متقابل توحید/ شرک و هدایت/ ضلال و همچنین پیوند آن با مفهوم ربوبیت آشکار شده و مشخص شده است که اسم فاطر در قرآن کریم تنها به آفرینش به معنای عام ارجاع نمی دهد، بلکه به نوع خاص آفرینش انسان اشاره دارد که در قرآن کریم با تعبیر فطره الله از آن یاد شده است.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، فاطر ، فطرت ، معناشناسی