امنیت فردی در نظام حقوقی قرآن

امنیت، مصدر جعلی و صناعی است که از ریشه امن ساخته شده است.این واژه در فرهنگ های لغت به معنای ایمن شدن، در امان بودن، بیم نداشتن، رهایی از ترس واحساس ایمنی و... آمده است. فراهیدی از لغت شناسان بزرگ امن را به معنا ی ضد خوف می گیرد،1 ابن منظور و برخی دیگر معانی چندی برای این ریشه می آورند: الامن ضد الخوف، الامانه ضدالخیانه، الایمان ضد الکفر، الایمان بمعنی التصدیق و ضده التکذیب.2شیخ طوسی مفسر برجسته شیعه نیز امن را سکون النفس الی الامر می خواند و نقطه مقابل آن را خوف دانسته، خوف را انزعاج النفس من الامر معرفی می کند.3 فعل ثلاثی مجرد از امن و متعدی آن به معنای ضد خوف به کار م ی رود و ثلاث ی مزی د آن در صورتی که با باء یا لام متعدی گردد به معنای تصدیق می آید.4معانی امنیت نشان می دهد امنیت عینی، ذهنی و روانی در مفهوم امنی ت نهفته است . احساس ایمنی از امنیت ذهنی و روانی حکایت دارد و بی بیمی و در امان بودن امنیت عینی را می گوی د،بنابراین نمی توان امنیت را بدون نظرداشت این صورت ها تعریف کرد.