تربیت اسلامی و هوش فرهنگی

جهان جهانی شده امروزه نیاز هر چه بیشتر به مدارای فرهنگی میان ملت ها و فرهنگ های گوناگونرا برجسته تر ساخته است. یکی از مدل های نوین برای تحقق بخشیدن به این آرمان، مدلی است کهتوانمندی فرهنگی افراد را متاثر از برخورداری نوع خاصی از هوش میداند با عنوان هوش فرهنگی.هوش فرهنگی مفهومی نسبتا جدید در دانش اجتماعی است، هوش فرهنگی عبارت است از قابلیتشناخت و عکس العمل مناسب در برابر فرهنگ های متفاوت. به واقع هوش فرهنگی یک تواناییست و ازاین رو می توان آن را به افراد یاد داد و به اصطلاح آن ها را در این زمینه توانمند ساخت. بی تردیدتوانمندسازی افراد در این زمینه در سنین کمتر نتیجه بهتری در پی خواهد داشت و احتمال توفیقبیشتری را می توان برای آن در نظر گرفت. در اینجا این سوال مطرح می شود که آیا اسلام به عنوان یکدین مترقی به این مساله توجه داشته است با مراجعه به منابع دینی می توان دید که چنین توجه وتاکیدی به مقوله هوش فرهنگی سابقه قابل توجهی در سنت دینی دارد، از این رو برگرفتن مولفه هایهوش فرهنگی و الگوبرداری از سیره و سخن پیشوایان دینی برای این مقصود، می تواند نقشه راهی برایتعامل بیشتر میان فرهنگ های گوناگون ترسیم کند، الگویی که غالبا مورد غفلت واقع شده و توجه کافیبه آن مبذول نشده است.

کلیدواژه ها:

تربیت اسلامی ، هوش فرهنگی ، توانمند سازی