تخمین عمق نقطه کوری با استفاده از تحلیل طیفی داده های مغناطیسی هوابرد به منظور اکتشاف مقدماتی پتانسیل زمین گرمایی در محدوده مرکزی استان کرمان

با توجه به قرار گرفتن کشور ایران در کمربند ماگمایی جهانی و وجود چشمه­های آب گرم فراوان و کوه­های آتش فشانی، ایران از جمله مناطق دارای پتانسیل قابل­توجه منابع زمین­گرمایی به­حساب می­آید. اگرچه برخی اکتشافات مقدماتی، وجود پتانسیل­های زمین­گرمایی در استان کرمان را شناسایی کرده، اما تاکنون مطالعات جامعی به­منظور اکتشاف دقیق­تر این ذخایر انجام نشده است. در این تحقیق، محاسبه عمق نقطه کوری به­منظور تعیین پتانسیل زمین­گرمایی در منطقه واقع بین طول­های شرقی ´30 و °56 تا ´30 و °58 و عرض­های شمالی ´30 و°28 تا ´30 و °29 با وسعت 22010 کیلومترمربع در محدوده مرکزی استان کرمان (واقع در شمال شهر جیرفت و شرق شهر بافت) مورد توجه قرار گرفت. بدین منظور، اطلاعات زمین­شناسی منطقه و داده­های مغناطیسی هوابرد، به­عنوان داده­های اصلی تحقیق، مورد استفاده قرار گرفت. بعد از حذف میدان مغناطیسی اصلی از داده­های مغناطیسی (با استفاده از مدل میدان IGRF) و پس از اعمال فیلترهای RTP و میان­گذر، بلوک­بندی منطقه جهت استفاده از روش تحلیل طیفی انجام شد. بعد از انتخاب اندازه بهینه ابعاد بلوک­بندی، با استفاده از شیب نمودار طیف توان، عمق بالا و عمق مرکز توده مغناطیسی برای تمام بلوک­ها محاسبه و در نهایت، نقشه عمق کوری منطقه مورد مطالعه تهیه شد. عمق کوری در منطقه مورد مطالعه، در محدوده 9 تا 9/9 کیلومتر متغیر است و کمترین مقادیر آن مربوط به ناحیه جنوب شرقی منطقه است. اطلاعات زمین­شناسی منطقه حاکی از وجود شواهد دیگری چون چشمه­های آب گرم، توده­های نفوذی و توده­های آتش فشانی در قسمت جنوب شرقی منطقه است. محدوده مذکور، به­عنوان محتمل­ترین ناحیه جهت انجام مطالعات اکتشاف تفصیلی منابع زمین­گرمایی در محدوده مورد مطالعه معرفی می­شود.

کلیدواژه ها:

مغناطیس هوابرد ، زمین گرمایی ، عمق نقطه کوری ، طیف توان ، کرمان