تهیه نقشه کاربری اراضی دشت عباس ایلام با استفاده از روش های شبکه عصبی مصنوعی، ماشین بردار پشتیبان و حداکثر احتمال

یکی از ضروری ترین اطلاعات مورد نیاز مدیران و متولیان منابع طبیعی، نقشه های کاربری اراضی می باشد. در پژوهش حاضر، به منظور تهیه نقشه کاربری اراضی دشت عباس از داده های رقومی سنجنده (1386)ETM+ استفاده شد. ابتدا تصویر با میانگین خطای مربعات 47/0 پیکسل تصحیح هندسی شد. جهت طبقه­بندی تصویر از روش های طبقه­بندی شبکه عصبی مصنوعی، ماشین بردار پشتیبان و حداکثر احتمال استفاده شد. در نهایت، نقشه پوشش اراضی منطقه به چهار کلاس اراضی کشاورزی، مرتع فقیر، اراضی بایر و پهنه های ماسه ای طبقه بندی گردید. برای ارزیابی صحت نتایج طبقه بندی، نقشه تولیدی با نقشه واقعیت زمینی ایجاد شده از طریق GPS و بازدید صحرایی مورد مقایسه قرار گرفت.  نتایج نشان داد، روش شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب با صحت کلی 37/98 درصد و ضریب کاپای97/0 نسبت به روش­ ماشین بردار پشتیبان (با صحت کلی 36/92 درصد و ضریب کاپای 87/0) و حداکثر احتمال (با صحت کلی 42/81 درصد و ضریب کاپای 73/0) عملکرد بهتری در تهیه نقشه کاریری اراضی داشته است. مطالعه حاضر نشان داد که روش طبقه بندی شبکه عصبی، قابلیت تهیه نقشه پوشش اراضی را با صحت بالا دارد.