بررسی پراکنش ویروس رگبرگ زردی نکروتیک چغندرقند و ناقل آن در منطقه مرودشت با استفاده از روش های سرولوژیک و PCR

به منظور بررسی گسترش آلودگی ویروس رگبرگ زردی نکروتیک چغندرقند و ناقل آنPolymyxa  betae Keskin  در منطقه مرودشت در استان فارس، تعداد 353 نمونه تصادفی و 124 نمونه از گیاهان دارای علائم رایزومانیا در تابستان سال 1383 جمع آوری گردید. به وسیله آزمون های سرولوژیکی ساندویچ سه طرفه الیزا و با استفاده از پادتن تک سویه ویروس، وجود ویروس به ترتیب در 2/48درصد و 81درصد از نمونه های تصادفی و علائم دار ردیابی و مشاهده شد. عصاره ریشه های موئین نمونه های آلوده به صورت مکانیکی روی گیاهان محک مایه زنی شد و به ترتیب در Chenopodium quinoaمنجر به لکه های کلروتیک و نهایتا نکروتیک شد و در C. amaranticolorتولید لکه های نکروتیک موضعی کرد. آزمون زنجیره ای پلی مراز نیز در مورد گیاهان آلوده توسط آغازگرهای اختصاصی RNA1 تا RNA4 انجام شد و به صورت ملکولی وجود ویروس را تایید کرد. با استفاده از آغازگرهای اختصاصیP. betae  وجود قارچ ناقل در 94درصد از نمونه های جمع آوری شده ثابت گردید. در نهایت بخشی از RNA 4 این ویروس نیز تعیین توالی شد و با سایر توالی های ثبت شده در بانک ژن مقایسه گردید که به ترتیب 3/99 و 6/99 درصد با جدایه های گزارش شده از ژاپن و ایتالیا مشابهت داشت.

کلیدواژه ها:

آزمون زنجیره ای پلی مراز ، تعیین توالی ، ساندویچ سه طرفه الیزا ، ویروس رگبرگ زردی نکروتیک چغندرقند ، Polymyxa betae