افزایش کارایی فرایند ساکاریفیکاسیون تفاله چغندرقند با استفاده از موتانت برتر قارچ Trichoderma reesei برای تولید بیواتانل
محل انتشار: دوفصلنامه چغندرقند، دوره: 31، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 329
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRSB-31-1_005
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398
چکیده مقاله:
تفاله چغندرقند یکی از ضایعات جانبی صنایع تولید قند میباشد که به علت دارا بودن درصد بالایی از مواد لیگنوسلولزی میتواند یکی از گزینههای قابل توجه جهت تولید آنزیم سلولاز، ساکاریفیکاسیون آنزیمی و تولید الکل از آن باشد. قارچ Trichoderma spp. یکی از ارگانیسمهای مهم تولیدکننده دامنه وسیعی از آنزیمهای تجزیه کننده سلولز در طبیعت است. در این پژوهش از تفاله چغندرقند در محیط تخمیر قارچ تریکودرما استفاده شد و با استفاده از 21 جدایه موتانت پرتو گاما قارچ T. reesei، آنزیم سلولاز در شرایط دمایی °C 28 و سرعت همزدن rpm 180برای مدت 72 ساعت تولید گردید. توانایی تولید آنزیمهای تجزیه کننده سلولز در کلیه جدایهها مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت آنزیمهای اندوگلوکاناز، اگزوگلوکاناز و سلولاز کل در جدایه موتانت T. r M5 بالاترین مقادیر فعالیت آنزیمی را در بین جدایه های موتانت و جدایه والد اولیه نشان داد. همچنین جدایه مذکور دارای فعالیت بتا-گلوکوزیدازی مناسبی بود. پروفایل پروتئینی جدایه موتانت T.r M5 با استفاده از آزمون SDS-PAGE بررسی شد. جدایه فوق دارای باندهای آنزیمی متعددی در وزنهای مولکولی مختلف بود که مربوط به آنزیمهای EG IV، Cel 3C، Cel 3D، Cel 3A، Cel 7A، Cel 6A، Cel 5A و Cel 61A بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که جدایه موتانت T. r M5 بالاترین کارایی را بین جدایههای موتانت برای ساکاریفیکاسیون تفاله چغندرقند داراست. با استفاده از آنزیم های تولیدی از این جدایه، ساکاریفیکاسیون تفاله چغندر به مدت یک ساعت انجام شد و میزان تولید الکل از قندهای آزاد شده در محیط با استفاده از مخمرهای صنعتی Saccharomyces cerevisiae وCluyveromyces marxianus مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان تولید الکل در تیمار ساکاریفیکاسیون با T. r M5، حدود 2-5/1 برابر بیشتر از والد اولیه خود (T. reesei) بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیرا شهبازی
استادیار گروه گیاهپزشکی، پژوهشکده کشاورزی هستهای، پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، سازمان انرژی اتمی ایران
حامد عسکری
کارشناس ارشد گروه گیاهپزشکی، پژوهشکده کشاورزی هستهای، پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، سازمان انرژی اتمی ایران
محمد علی ابراهیمی
دانشیار گروه بیوتکتنولوژی، دانشگاه پیام نور،
مهسا کریمی
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه پیام نور کرج
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :