واکاوی جغرافیای پایداری در شعر علی محمد مودب

  جغرافیای پایداری به گستره و حوزه جغرافیایی­ای اطلاق­ می­شود که شاعران یا نویسندگان متعهد در آثار خود به دفاع از مردم تحت ظلم آن خطه در برابر سلطه­جویان خارجی یا داخلی برمی­آیند. علی محمد مودب، یکی از شاعرانی است که در اشعار خود، نگاهی فراملی داشته و اندیشه­های شعری­اش متاثر از رویدادهای جهان پیرامون وی است. در این جستار، جغرافیای پایداری در شعر علی­محمد مودب با شیوه توصیفی- تحلیلی و با بهره­گیری از روش کتابخانه­ای و سندکاوی مورد واکاوی قرار گرفته­است تا به این سوالات پاسخ داده شود که چگونه مولفه­های پایداری ملی و فراملی در شعر مودب بازتاب داده­ شده و به غیر از ایران، به موضوعات پایداری کدام کشورها پرداخته ­شده­است یافته های تحقیق حاکی از آن است که پایداری در شعر مودب به ایران منحصر نمی­شود. وی در طرح موضوعات پایداری در شعرش، نگاهی عام و فراگیر داشته؛ اما به­طور خاص بر موضوعات پایداری مرتبط با کشورهای خاورمیانه متمرکز ­شده­است؛ از این رو، مودب در شعرش به فلسطین، غزه، لبنان، عراق، یمن، بحرین، سوریه، افغانستان، هائیتی و هیروشیما با رویکردی حمایتی پرداخته و در مقابل، نگاه انتقادی و اعتراضی خود را متوجه آمریکا، اسرائیل، انگلیس، روسیه، عربستان، مصر و ترکیه ساخته­است.  

کلیدواژه ها:

جغرافیای پایداری ، علی­محمد مودب ، ادبیات پایداری ، شعر فراملی