شوق وصل: تحلیل شعر ای شوق وصل و شور شهادت تقی پورنامداریان بر اساس دستگاه اندیشگی سهروردی در قصه غربت غربی

سهروردی (549 - 587ق) یکی از موثرترین شخصیت های عرفانی و فلسفی در تاریخ فرهنگ ایران و جهان اسلام و بنیان گذار مکتب اشراق است. در دستگاه اندیشگی وی، وقوف بر غربت انسان در جهان و شوق بازگشت به موطن نخستین جایگاهی خاص دارد. این موضوع به طور عمده در آثار رمزی وی، به‎ویژه در رساله قصه الغربهالغربیهبه‎زیبایی مجال طرح یافته است.در این پژوهش سروده پورنامداریان با نام ای شوق وصل و شور شهادت از مجموعه شعر رهروان بی‎برگ (1382) که در حال وهوای شهادت سروده شده و بیش از هر چیز مبتنی بر دستگاه فکری سهروردی در رساله پیش‎گفتهاست، به روش تحلیلی و با رویکردی انتقادی بررسی شد. نتایج تحقیق نشان داد با توجه به آثار پژوهشی‎ شاعر در حوزه فلسفه اشراق و سهروردی پژوهی، قصه غربت غربی به طور مستقیم زمینه ساز آفرینش سروده یادشده با حال وهوای مرگ و حیات و به‎ویژه گزینش مرگ آگاهانه (شهادت) در بستر مفاهیم عرفانی شده است.  

کلیدواژه ها:

شهادت ، سهروردی ، قصه الغربهالغربیه ، پورنامداریان ، رهروان بی‎برگ