بررسی پاسخ سریال زمانی microRNA-1 به تمرین مقاومتی در عضلات اسکلتی کند و تند انقباض رت های نر نژاد ویستار

مقدمه و هدف: (miRs) microRNAs در فرآیندهای مختلف سلولی درگیرند و بیان ژن را مهار میکنند. یکی از این (miR-1) microRNA-1 miRsاست که ویژه بافت عضله است و میزان آن با هایپرتروفی عضلانی کاهش می یابد؛ با توجه به پاسخ متفاوت عضلات تند و کند به تمرین مقاومتی، هدف این مطالعه ارزیابی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان miR-1 در عضلات اسکلتی کند و تند انقباض رت های نر نژاد ویستار است.روش شناسی: نمونه هایی این مطالعه بنیادی 15 سر رت بودند که به صورت تصادفی به گروه تمرینی 10)سر) و کنترل 5) سر)تقسیم شدند. گروه تمرینی یک جلسه تمرین مقاومتی (صعود از نردبان یک متری، 4ست با 5 تکرار) را اجرا کرد، سپس 3 و 6 ساعت پس از تمرین مقاومتی همراه با گروه کنترل بیهوش و تشریح شدند، عضله ی نعلی و عضله بازکننده دراز انگشتان - (EDL) به ترتیب به عنوان عضله کند و تند انقباض- جدا شدند.از روش Real time RT-PCR برای اندازهگیری میزان بیان miR-1 استفاده شد و در پایان از آزمون آماری t تک نمونهای و t مستقل استفاده شد.یافتهها: نتایج نشان داد که میزان بیان miR-1 عضله EDL در پاسخ به یک جلسه تمرین مقاومتی به طور معنیداری 3 ساعت (P<0/0001) و 6ساعت (P<0/001) بعد از تمرین مقاومتی به ترتیب 99 و 73 درصد کاهش مییابد. در حالیکه بیان miR-1 در عضله نعلی در 3 و 6 ساعت پس از تمرین مقاومتی به ترتیب 40 درصد کاهش (P< 0/323)و سپس 224 درصد افزایش داشت که این تغییرات معنی دار نبودند .(P<0/196)بحث و نتیجه گیری: یک جلسه تمرین مقاومتی موجب کاهش miR-1 در عضله EDL میشود که احتمالا نشان دهنده فعال سازی فرآیند تکثیر در سلولها عضله EDL در اثر تمرین مقاومتی باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، عضله بازکننده دراز انگشتان ، عضله نعلی ، microRNA-1