سنتز وکاربرد پلیمرهای خود رنگ

پلیمرهای دارای استخلاف های رنگی ازجمله مواد مهم درتصویربرداری های پزشکی تقویت سیگنال درتشخیص های بیولوژیکی مواد فوتوکرومیک و مطالعه فلوروسنتی دینامیک پلیمرها هستند اغلب قرارگرفتن تعداد بسیارمحدود و دقیقامعینی ازمولکول رنگزا درمحلی کاملا مشخص اززنجیره پلیمری مانند انتهای زنجیریا درمحل اتصال دوقطعه مختلف درکوپلیمرها اهمیت بسیارزیادی دراد باتوسعه یافتن روشهای پلیمریزاسیون زنده /کنترل شده عامل دار کردن پلیمر درنواحی مذکور و همچنین کنترل وزن مولکولی پلیمر امکان پذیر است این مقاله به بررسی روشهای عملی که به متصل شدن تنها یک مولکول رنگزا به هرزنجیره پلیمری منتهی میشود می پردازد مولکول رنگ میتواند درهرکدام ازمراحل پلیمریزاسیون شامل مرحله اغاز انتشار و یا پس ازخاتمه پلیمریزاسیون به زنجیرپلیمر متصل گردد که به ترتیب بوسیله اغازگرها یک مونومر عامل دار شده و یاعامل دار کردن پلیمر به دست آمده بامولکول رنگزا انجام میشود

کلیدواژه ها:

پلیمریزاسیون ، پلیمرخودرنگ ، استخلاف رنگی ، فلورسنس