ابراهیم در تورات و مقایسه آن با سیمای عرفانی او در قرآن

ابراهیم علیه السلام یکی از پیامبران بزرگ است که خداود او را برگزید تا پیام آور توحید و یکتاپرستی برای بشریت باشد. طبق گزارش تورات، ابرام که بعدها خداوند او را ابراهیم نام نهاد، پیامبری از نسل نوح است که خداوند از او دعوت می کند تا مولد خویش را رها کند و به مراه خانواده به سرزمین مصر هجرت نماید . طبق عهد و پیمانی که خداوند با اومی بندد، او وخانواده اش را برکت ی دهد و اراده می کند که نسل و ذریه او را در جهان گسترش دهد.در این مسیر، ابراهیم مورد امتحان و ازمایش های متعدد قرار می گیرد و که همگی را با موفقیت و سربلندی پیشت سر می گذارد در میان جریان های که تورات از سرگذشت ابراهیم نقل می کند حوادثی یافت می شود که با شخصیت پیامبری او سازگار نیست. و اما تصویر قرآن از ابراهیم علیه السلام، انسان کاملی است که در توحید و عبودیت به بالاترین مقام های قرب الهی دست یافته است. ابراهیم، پیامبر معصوم و امام برگزیده ای است که بر علیه ظلم و بیدادگری بت پرستان زمان قیام می کند و به بازسازی کعبه می پردازد تا پایگاهی امن برای توحیدگرایان و یکتاپرستان گردد. ابراهیم برای رسیدن به مقام امامت، از امتحان های بزرگی همچون قربانی کردن فرزند و سوختن در آتش سربلند و پیروز بیرون می آید ودر حوزه معرفت، توحید و عبودیت الگوی نیکویی برای ایمان آورندگان می شود. حنیف، خلیل، مسلمان، اواه، قانت موحد، عبد، امت، حلیم و برگزیده از جمله اوصاف ابراهیم است که موردتکریم و تمجید قرآن کریم قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ابراهیم ، تورات ، قرآن ، پیامبر ، عصمت