تعیین عمق موهو و نسبت Vp/Vs پوسته در دامنه شمالی ارتفاعات بینالود دشت مشهد با استفاده از روش توابع گیرنده زلزله های دورلرز ثبت شده در شبکه لرزه نگاری خراسان

سرزمین خراسان یکی از فعال ترین مناطق لرزه خیز در فلات ایران می باشد که در دو پهنه کپه داغ و ایران مرکزی قرار گرفته است. در این مطالعه ضخامت پوسته (H) و نسبت سرعت موج طولی به موج عرضی (Vp/Vs) پوسته در مشهد (مرکز استان خراسان رضوی) با استفاده از روش تابع گیرنده مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق داده های حاصل از سه ایستگاه آرایه مشهد وابسته به شبکه لرزه نگاری باند پهن خراسان مرکز تحقیقات زمین لرزه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد مورد استفاده قرار گرفته اند. در تابع گیرنده شعاعی، اولین فاز بعد از موج مستقیم P که دامنه نسبتا بالایی دارد، فاز تبدیل یافته P به S (Ps) است که در تمامی ایستگاه ها به وضوح مشخص می باشد. بنابراین با برداشتن زمان رسید فاز Ps از روی تابع گیرنده شعاعی و با استفاده از رابطه زمان عمق برای این فاز و براساس مدل IASPEI 1991 ضخامت پوسته در زیر هر ایستگاه تخمین زده می شود. در مرحله بعد به منظور پردازش مناسب تعداد زیادی از اشکال امواج دورلرز، کاهش اثرات تغییرات جانبی ساختار، محاسبه واریانس و عدم نیاز به برداشتن زمان رسید فازهای تبدیل یافته P به S از روش برانبارش (Stacking) شو-کاناموری استفاده شده است (شو و کاناموری، 2000). بر اساس نتایج حاصل از این روش، متوسط ضخامت پوسته در ناحیه مورد مطالعه، 3±51 کیلومتر و متوسط نسبت Vp/Vs پوسته برابر با 0/06±1/65 است.

کلیدواژه ها:

تابع گیرنده ، ضخامت پوسته ، Vp/Vs ، مشهد