مدلسازی افزایش توان در توربین های گازی توسط پاشش ذرات ریز آب در ورودی کمپروسور با در نظر گرفتن اثر رطوبت ورودی بر روی اجزای چرخه

از جمله عوامل موثر در میزان توان خروجی توربین گاز، دمای محیط است . این عامل به حدی تعیین کننده و تاثیر گذار می باشد که افزایش آن به میزان یک درجه سانتیگراد موجب کاهش توان خروجی توربین به مقدار 6/. تا 9/. درصد خواهد شد . یکی از راهکارهای مقابله باکاهش توان خروجی توربین گاز، سرمایش هوای ورودی به کمپرسور است . این مقاله ضمن مرور روش های مختلف سرمایش هوای ورودی که شامل روش های سرمایش تبخیری و تبریدی است ، به صورت تخصصی بر روی روش پاشش مستقیم آب متمرکز می شود . در معرفی این سیستم ضمن اشاره به نحوه مدلسازی ترمودینامیکی سیکل مربوطه و بیان اثرات پاشش آب متمرکز می شود. در معرفی این سیستم ضمن اشاره به نحوه مدلسازی ترمودینامیکی سیکل مربوطه و بیان اثرات پاشش آب بر پارامترهای سیکل، توربین گازی GE -F5 نیروگاه گازی مشهد مورد بررسی قرار می گیرد . نتایج نشان می دهد که حداکثر خنک کاری هوای ورودی 22 درجه سانتیگراد است که در این شرایط از 18/79 درصد از افت توان توربین گازی جلوگیری می شود .

کلیدواژه ها:

توربین گاز ، سرمایش هوای ورودی ، مدلسازی ترمودینامیکی ، مدلسازی محفظه احتراق ، افزایش توان