بررسی تجربی اثر مانع دیالکتریک در سرعت القایی در لایه مرزی هوای ساکن با مقایسه باد کرونا و پلاسمای DBD جریان مستقیم و متناوب

کنترل جریان در لایه مرزی، یکی از اساسیترین موضوعات علم آیرودینامیک است. عموماًً کنترل جریان با هدف کنترل جدایش در لایه مرزی صورت میگیرد. امروزه استفاده از محرکهای فعال الکتروهیدرودینامیکی، به دلیل دسترسی و سادگی نصب، عدم نیاز به تعمیرات خاص، زمان پاسخ بسیار کوتاه و مصرف انرژی بسیار کم، بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این مقاله، با استفاده از یک هندسه یکسان، اثرات وجود مانع دیالکتریک، در سرعت القایی لایه مرزی در هوای ساکن، در باد کرونای اشی از میدانهای جریان مستقیم و متناوب مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از نتایج این پژوهش مشخص شد که وجود مانع دیالکتریک در میدان جریان مستقیم، باعث کاهش سرعت جریان در لایه مرزی میشود. درحالیکه با وجود مانع دیالکتریک در میدان جریان ناوب، میتوان به سرعتهای بسیار بیشتری در لایه مرزی رسید. با آشکارسازی از طریق تکنیک تزریق دود، مشخص شد که وجود مانع دیالکتریک در الگوی جریان تأثیری ندارد، ولی این الگو در جریان مستقیم در راستای میدان الکتریکی، و در جریان متناوب در راستای مماس بر لایه مرزی است. در نهایت استفاده از میدان جریان متناوب نسبت به جریان مستقیم، علاوه بر نصب دقیق در محل مورد نظر به دلیل کوچکی،میتواند باعث دستیابی به سرعتهای بیشتری در لایه مرزی هوای ساکن شود.

کلیدواژه ها:

سرعت القایی ، باد کرونا ، تخلیه پلاسما ، محرک پلاسمایی DBD