کاربرد فرض تکیه گاه الاستیک در بهبود دقت ردیابی ترک در تیرها با استفاده از الگوریتم کرم شب تاب

در تحقیق حاضر، از فرض تکیه گاه الاستیک برای ردیابی ترک در تیرها استفاده شده است. در ابتدا مدل تیر با استفاده از این فرض به روز می شود که تکیه گاه تیر با یک فنر پیچشی و انتقالی مقید شده است. داده های آنالیز مودال تجربی تیر سالم، به عنوان ورودی این مرحله در نظر گرفته می شود. مقدار سفتی فنرهای تکیه گاه، مجهول مسیله هستند که با یک مساله معکوس تعیین می شوند. مدل تیر به دست آمده از مرحله اول در مرحله دوم برای ردیابی ترک، مورد استفاده قرار می گیرد. ردیابی ترک با استفاده از یک مساله معکوس صورت می پذیرد. ورودی های مرحله دوم فرکانس های طبیعی تیر، دارای ترک هستند و عمق و موقعیت ترک مجهولات مساله هستند. مسایل معکوس با استفاده از الگوریتم بهینه سازی کرم شب تاب حل شده اند که نتایج حاکی از سرعت مناسب همگرایی این الگوریتم می باشند. کارایی روش ارایه شده برای ردیابی یک و دو ترک در تیر با استفاده از داده های تجربی با سایر تحقیقات موجود مقایسه شده است که نتایج، حاکی از دقت بیشتر این روش در تعیین عمق و موقعیت ترک است.

کلیدواژه ها:

تیر ترک دار ، تکیه گاه الاستیک ، مساله معکوس ، حل تحلیلی ، الگوریتم کرم شب تاب