توسعه دوالگوریتم تکاملی ترکیبی و ارزیابی کارکرد آنها درحل مسائل طراحی شکل درمکانیک سیالات

مسائل طراحی شکل به طور عام و مسائل طراحی معکوس به عنوان زیرگروهی ازاین مسائل اغلب ازطریق روشهای بهینه یابی و الگوریتم های تکاملی حل میشوند دراین مقاله ازالگوریتم بهینه یابی ژنتیک و الگوریتم بهینه یابی توده ذرات و همچنین دوگونه متفاوت الگوریتم ترکیبی آن دواستفاده شده است این چهارالگوریتم برای چندمسئله طراحی معکوس به کاررفته اند و نتایج نشان میدهند که ترکیب الگوریتم های ژنتیک وتوده ذرات نرخ همگرایی را درروشهای طراحی افزایش میدهد درقسمت مسائل طراحی هم مسئله جریان داخلی و هم جریان بیرونی انتخاب شده است علاوه براین نقطه مینیمم کلی چندتابع تست بهینه یابی مشهور توسط این الگوریتم ها بدست آمده است هنگامی که ازالگوریتم های ترکیبی استفاده میشود تا 30درصد افزایش درسرعت همگرایی درمیان این مسائل بهینه یابی عددی مشاهده میگردد همچنین نتایج نشان میدهد که الگوریتم های ترکیبی نسبت به الگوریتم های پایه قادر هستند که به نقطه بهینه نزدیکتر شوند

کلیدواژه ها:

دست طراحی شکل ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم توده ذرات ، الگوریتم ترکیبی