بررسی عملکرد بهینه هواگرمکن های خورشیدی با چیدمان موانع در کانال عبور هوا، به کمک منطق فازی

در این مقاله، با استفاده از منطق فازی عملکرد سه نوع هوا گرمکن خورشیدی با تعداد پوشش های شفاف متفاوت و با آرایش و بدون آرایش موانع روی صفحه جاذب در کانال هوا، در گسترده ای از دبی حجمی و در محدوده زاویه ای قرار گیری 0 تا 30 درجه، با محاسبه بازده انرژی و بازده اگزرژی بررسی شده، همچنین با شبیه سازی رفتار جریان، اثر چینش موانع بر جریان هوای عبوری مطالعه شده است. قرارگیری موانع بر روی صفحه جاذب علاوه بر متلاطم نمودن جریان، با هدایت هوا به تمام فضای کانال، سبب طولانی تر شدن مسیر حرکت هوا در کانال شده است. هواگرمکن با دو پوشش شفاف و با آرایش موانع روی صفحه جاذب در میان سه حالت بررسی شده، دارای بهترین عملکرد بوده و این تحلیل دبی حجمی بهینه را از دیدگاه انرژی در محدوده 85 تا 90 و از دیدگاه اگزرژی، در محدوده 40 تا 50 مترمکعب بر ساعت بر متر مربع در زاویه قرار گیری 0 تا 5 درجه پیش بینی می کند. همچنین مقایسه تحلیل منطق فازی با تحلیل تجربی نشان می دهد منطق فازی یک روش قدرتمند در تحلیل انرژی و اگزرژی برای هواگرمکن خورشیدی است و در مقایسه با نتایج تجربی خطای حداکثری 1/37 درصدی را تجربه می کند.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، هواگرمکن خورشیدی ، اگزرژی ، دبی حجمی بهینه