ارزیابی تغییرات تنش پسماند طولی در راستای ضخامت در اتصال جوشی آلیاژ آلومینیوم 5086

تنش های پسماند جوشی، به ویژه نوع طولی آن، نقشی اساسی در خستگی و شکست سازه ها دارند. عمده روش های اندازه گیری تنش پسماند، دارای یک محدودیت بزرگ هستند که قابلیت اندازه گیری تنش پسماند در عمق قطعه را ندارند. در این پژوهش، از تلفیق روش شبیه سازی المان محدود و روش تجربی پراش پرتو ایکس به منظور ارزیابی تنش پسماند در عمق قطعه استفاده شد. تنش های پسماند جوشکاری تیگ دو ورق به ضخامت ضخامت 8 میلی متر و از جنس آلیاژ آلومینیوم سری 5086، به صورت تحلیل با استفاده از نرم افزار آباکوس، به صورت تجربی توسط روش پراش پرتو ایکس در سطح قطعه صحه سنجی شدند. مشاهده گردید که در خط مرکزی جوش، با افزایش عمق، تنش های پسماند طولی تا 37 مگاپاسکال، کاهش و در ناحیه متاثر از حرارت و در فاصله 10 تا 25 میلی متری از خط مرکزی جوش، نیز تا 70 مگا پاسکال کاهش می یابد. در نقاط دورتر، همزمان با کاهش تنش های پسماند طولی، تنش های فشاری در عمق قطعه کار ایجاد می شود. ادعا می شود که با توجه به چشم گیر بودن تغییرات تنش های پسماند در عمق قطعه، برای انجام تحلیل های دقیق تر، محاسبه تنش های پسماند در عمق قطعه ضروری است.