بررسی و تنظیم پارامترهای سفتی پشتی و سفتی پیچشی صندلی کامیون ها در کاهش انتقال پذیری ارتعاشات جلو -عقب به راننده

در این مقاله، صندلی کامیونی در نظر گرفته شده است که پشتی آن مجهز به کیسه هوای قابل تنظیم و مفصل پیچشی پشتی آن نیز، قابلیت تغییر سختی دارد. به این ترتیب می توان برای هر راننده ضرایب فنریت پشتی و مفصل پیچشی متصل به آن را به نحوی تنظیم کرد که برای آن شخص کمترین ارتعاشات جلو-عقب به راننده وارد شود. دو مقدار بهینه سختی پشتی و سختی پیچشی آن جهت کاهش ارتعاشات جلو-عقب منتقل شده به راننده با جستجوی کامل بازه ممکن سختی ها استخراج می شود. ریشه میانگین مجذور تابع انتقال ارتعاشات به کمک نرم افزار متلب و با فیلتر فرکانسی ارتعاشات جلو-عقب انسان نشسته، مربوط به استاندارد ایزو 2631 قسمت اول سال 1997 وزن دار شده، به عنوان تابع هدف جهت کاهش انتقال پذیری ارتعاشات استفاده می شود. در نهایت، جهت بررسی عملکرد پشتی بهینه صندلی در شرایط واقعی، مدل انسان و صندلی از محیط آدامز ویو به محیط آدامز تراک منتقل می شود. به عنوان مورد مطالعاتی، نتایج شبیه سازی کامیون برای راننده 73 کیلوگرمی در قسمتی از سیکل رانندگی کامیون حمل زباله مربوط به صندلی معمولی و بهبودیافته مقایسه شده است. نتایج این مقایسه، بهبود 35% ارتعاشات جلو-عقب را نشان می دهد. سپس برای وزن های 40 و 100 کیلوگرم این فرایند تکرار می شود.

کلیدواژه ها:

پشتی قابل تنظیم صندلی ، راحتی سرنشین ، کاهش انتقال پذیری ارتعاشات ، مدل ارتعاشات جلو -عقب بدن انسان