کاهش بیان ژن عامل نکروز تومور آلفا و عامل هسته ای کاپای بی در بافت ریه موش های صحرایی پس از یک دوره تمرین شنا

با توجه به نقش مهم التهاب در بروز بسیاری از اختلالات ریوی، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین شنا بر بیان ژن عامل نکروز تومور آلفا و عامل هسته ای کاپای بی در بافت ریه موشهای صحرایی بود. برای بررسی این هدف، 20 سر موش صحرایی ویستار پنج هفته ای با محدوده وزنی 102 23 گرم به طور تصادفی به دو گروه کنترل )تعداد )10 = و تمرین شنا )تعداد )10 = تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل سه ماه تمرین شنا )پنج روز در هفته( بود که از 25 دقیقه در هفته اول )با اضافه بار تمرینی چهار لیتر در دقیقه( به 60 دقیقه )با اضافه بار تمرینی10 لیتر در دقیقه( در هفته انتهایی رسید. با استفاده از تکنیک Real- Time PCR، بیان ژنهای عامل نکروز تومور آلفا و عامل هسته ای کاپای بی در بافت ریه موشهای صحرایی سنجیده شد. از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها و آزمون تی مستقل برای مقایسه بین گروهی استفاده گردید .) <0.05( نتایج نشان داد که 12 هفته تمرین شنا سبب کاهش معنادار بیان ژنهای عامل نکروز تومور آلفا و عامل هستهای کاپای بی در بافت ریه شد )به ترتیبP=0.0001 و .)P=0.001 عامل نکروز تومور آلفا و عامل هسته ای کاپای بی مسیول اصلی رونویسی آبشاری از سایتوکاینها و کموکاینهای پیش التهابی و درنتیجه، شروع پاسخ های التهابی هستند؛ بنابراین، به نظر میرسد که کاهش این عوامل میتواند التهاب و خطر ابتلا به اختلالات ریوی را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

تمرین شنا ، عامل نکروز تومور آلفا ، عامل هسته ای کاپای بی ، بافت ریه