اجرای 10 هفته تمرینات مقاومتی با وزنه بر غلظت سرمی فاکتور افزایش دهنده سنتز کلونی سلول های پیش ساز بتا/ ویسفاتین در زنان چاق میانسال تاثیر ندارد

تمرینات مقاومتی با تغییرات متابولیکی و اندوکرینی چشمگیر همراه است و با کاهش روند تحلیل عضلانی و ضعف و سستی دوران پیری به بهبود عملکرد افراد در سنین بالاتر کمک میکند. پژوهش حاضر تاثیر تمرینات مقاومتی را بر سطح سرمی ویسفاتین و شاخص مقاومت به انسولین HOMA-) (IR در زنان میانسال مطالعه کرده است. 16 زن چاق (شاخص توده بدنی برابر یا بیشتر از 30کیلوگرم بر مترمربع) یایسه غیرفعال (میانگین سنی 54 سال) در دو گروه تجربی و کنترل در 10هفته برنامه تمرینات مقاومتی (%40-601RM)، سه جلسه در هفته شرکت کردند. غلظت ویسفاتین سرم و HOMA-IR و شاخص های آنتروپومتریک، قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t زوجی، t مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری P> 0/05 انجام شد. تحلیل داده ها نشان داد مقادیر وزن و درصد چربی در گروه تجربی کاهش داشت، ولی این تغییر معنی دار نبود .(P> 0/05) مقادیر HOMA-IR و سطح ویسفاتین سرم پس از 10 هفته تمرین مقاومتی تغییر معنی داری نداشت .(P> 0/05) با توجه به نتایج آزمون همبستگی پیرسون، بین سطوح ابتدایی و تغییرات سطح سرمی ویسفاتین با مقادیر اولیه و تغییرات هیچیک از متغیرهای آنتروپومتریک و HOMA-IR در گروه تجربی رابطه معنی داری مشاهده نشد .(P > 0/05) به علاوه، بین مقادیر اولیه و تغییرات HOMA-IR با مقادیر اولیه و تغییرات هیچیک از متغیرهای آنتروپومتریک رابطه معنی داری وجود نداشت (P> 0/05)؛ در نتیجه، اجرای 10هفته تمرین مقاومتی تاثیر معنی داری بر سطح ویسفاتین سرم زنان چاق این پژوهش نداشت. این یافته ها با عدم تغییر در HOMA-IR نیز همسو است.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، ویسفاتین ، فاکتور افزایش دهنده سنتز کلونی سلولهای پیش ساز بتا ، شاخص مقاومت انسولین ، زنان