تاثیر تمرین با وزنه بر برخی ویژگی های ساختاری و عملکردی قلب زنان غیرورزشکار

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین با وزنه بر برخی ویژگیهای ساختاری و عملکردی قلب زنان غیرورزشکار است. 20 دانشجوی دختر غیرورزشکار با میانگین سن 25  2/3سال، قد 161  8/2 سانتیمتر و وزن بدن 55/4  3/5 کیلوگرم با سلامت کامل قلبی -عروقی به صورت تصادفی در دو گروه کنترل 10) نفر ) و تمرین با وزنه 10) نفر ) قرار گرفتند.برنامه تمرین عبارت بود از: اجرای حرکات پرس پا، پرس سینه، کشش زیر بغل و کشش پشت ساق پا. حرکات در هفته اول با % 50 یک تکرار بیشینه (1RM) در دو نوبت با 10 تکرار اجرا شد که به 1RM % 80 در سه نوبت با شش تکرار در هفته هشتم رسید. برنامه تمرین سه روز در هفته انجام شد. قبل و پس از فعالیت در شرایط استراحت، تعداد ضربان قلب، اندازه فاصلهPR، درصد کسر تخلیه ای، قطر پایان دیاستولی و سیستولی، ضخامت دیواره خلفی و سپتوم بین بطنی و توده بطن چپ به عنوان متغیرهای عملکردی و ساختاری قلب آزمودنیها با روش الکتروکاردیوگرافی و اکوکاردیوگرافی اندازه گیری شد. داده ها، با استفاده از آزمون t تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد در گروه تمرین ضخامت دیواره خلفی و سپتوم بین بطنی و توده بطن چپ افزایش معنیداری داشت ( .(P=0/017-0/03 -0/007 در سایر متغیرها تغییرات معنی داری مشاهده نشد .(p≤0/05) به طور کلی با توجه به نتایج میتوان گفت تمرین با وزنه در ایجاد برخی سازگاری های مناسب ساختاری قلب موثر است و در عملکرد قلب نارسایی ایجاد نمیکند.

کلیدواژه ها:

فاصله PR ، اکوکاردیوگرافی ، زنان غیر ورزشکار ، تمرین با وزنه