تاثیر تمرینات هوازی منتخب بر ریخت شناسی تخمدان، هورمون های گونادوتروپین وVO2max زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک

سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، یکی از بیماری های زنان در سنین باروری است. متاسفانه تحقیقات دقیق و کاملی درباره تاثیر عوامل مختلف از جمله فعالیت ورزشی بر این بیماری انجام نگرفته، از اینرو بررسیهای بیشتر در مورد چگونگی تاثیر و نوع برنامه های تمرینی و حد بهبود تحت تاثیر تمرین بدنی، ضروری است. پژوهش حاضر در راستای تعیین تاثیر تمرین هوازی منتخب بر هورمونهای LH و FSH و ریخت شناسی تخمدانهای پلیکیستیک در زنان مبتلا به PCOS انجام گرفت. به همین منظور 12 زن مبتلا به PCOS (میانگین سنی 22-3 سال، متوسط 89/26-5/24 BMI کیلوگرم بر مترمربع و میانگین VO2max برابر60/28 -4/81میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه) در این تحقیق شرکت کردند. برنامه تمرینی منتخب شامل 12 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با 70-75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه بود. برنامه گرم کردن و سرد کردن بهصورت 10 دقیقه حرکات کششی و 5 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با 50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی اجرا شد. سونوگرافی و نمونه گیری یک روز پیش از آغاز تمرینات و یک روز پس از پایان دوره تمرینی انجام گرفت. سپس دادهها با استفاده از آزمون آماری -t همبسته بررسی شد. یافته ها حاکی از تغییرات معنیدار در کاهش هورمون لوتیینی و حجم تخمدان های راست و چپ و عدم تغییر معنیدار در هورمون محرک فولیکولی و نسبت LH/FSH و نیز افزایش چشمگیر و معنی دار VO2max بود. نتایج نشان میدهد که ورزش هوازی سبب کاهش سطح هورمون LH و حجم تخمدانها شده است، بنابراین میتوان آن را بهعنوان یکی از راهکارهای بدون هزینه در کاهش عوارض و علایم بیماری PCOS پیشنهاد کرد.

کلیدواژه ها:

تمرینات هوازی ، سندروم تخمدان پلی کیستیک ، ریخت شناسی تخمدان ، هورمون های گونادوتروپین ، .VO2max