مقایسه اثرات 8 هفته تمرین قدرتی و استقامتی بر سطح پلاسمایی ویسفاتین مردان میانسال

هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات 8 هفته تمرین قدرتی و استقامتی بر سطح ویسفاتین پلاسما در مردان میانسال بود. بدین منظور 28 مرد میانسال سالم (سن: 38/3-4/7 سال، قد: 173/5-5/9سانتیمتر و شاخص توده بدن 25/9-2/9 کیلوگرم بر متر مربع میانگین- انحراف معیار) به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه کنترل (n=10)، گروه تمرینات قدرتی (n=9) وگروه تمرینات استقامتی (n=9) قرار گرفتند. تمرینات قدرتی به مدت 8 هفته با 80 - 65 درصد یک تکرار بیشینه، 12 - 8 تکرار، 4 - 2 نوبت و 3 جلسه در هفته انجام شدند. تمرینات استقامتی نیز به مدت 8 هفته با شدت 80 – 65 درصد ضربان قلب بیشینه، به مدت 34 – 20 دقیقه و 3 جلسه در هفته صورت گرفت. نتایج نشان داد که 8 هفته تمرینات قدرتی و استقامتی موجب کاهش معنیدار درصد چربی (به ترتیب 5/4 و 8/8 درصد)، نسبت دور کمر به لگن 2/2) درصد در هر گروه) و غلظت ویسفاتین پلاسما (به ترتیب 19/7 و 29/6 درصد) شده است .(P<0/05) از طرف دیگر حداکثر اکسیژن مصرفی پس از اعمال تمرینات قدرتی و استقامتی افزایش پیدا کرد (به ترتیب 13/1 و 15/8درصد) که این افزایش نسبت به گروه کنترل نیز معنیدار بود .(P<0/01) علاوه بر این، ارتباط مثبت معنیداری بین سطح اولیه ویسفاتین با درصد چربی و سطح تریگلیسرید مشاهده شد .(P<0/05)به طور کلی میتوان عنوان کرد که 8 هفته تمرینات قدرتی و استقامتی به واسطه کاهش توده چربی موجب کاهش غلظت ویسفاتین پلاسما در مردان میانسال میشوند و تمرینات استقامتی نسبت به تمرینات مقاومتی، تاثیر بیشتری در کاهش سطح ویسفاتین پلاسما دارند.

کلیدواژه ها:

تمرینات قدرتی ، تمرینات استقامتی ، ویسفاتین پلاسما ، مردان میانسال