بررسی ارتباط بین غلظت IL-6 و بیش تمرینی پس از یک دوره کوتاه مدت تمرین شدید در زنان ورزشکار نخبه

خستگی جسمی ناشی از کار بدنی به ویژه فعالیتهای ورزشی میتواند بسیاری از اجزا و عملکردهای دستگاه ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد. سیستم ایمنی به شدت به استرس فیزیولوژیکی و روانی حساس است. بنابراین میتوان از برخی شاخصهای ایمنی و هورمونی به عنوان شاخص استرس تمرین ورزشی استفاده کرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین غلظت IL-6، کورتیزول و تستوتسترون و علایم بیش تمرینی پس از یک دوره تمرین کوتاه مدت شدید در ورزشکاران نخبه بود. بدین منظور، از میان 28 نفر از زنان جودوکار نخبه، 7 جودوکار عضو تیم ملی اعزامی به مسابقات آسیایی به صورت هدفمند و در دسترس بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. آزمودنی ها پیش و پس از برنامه تمرینی پرسشنامه بیشتمرینی را تکمیل کردند. پیش و پس از دوره تمرین خونگیری انجام شد. تمرینات با شدت %95-80 MHR در بعدازظهر روز اول، و صبح و بعدازظهر روزهای دوم، سوم و چهارم انجام شد. IL-6، کورتیزول و تستوسترون به روش الایزا اندازه گیری و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 تحلیل شدند .(P 0,05) در مطالعه حاضر یک دوره کوتاه مدت تمرین شدید موجب افزایش معنادار غلظت کورتیزول شد (P 0,05)، اما تفاوت معناداری در سطوح IL-6، تستوسترون و T/C ایجاد نکرد .(P 0,05) تجزیه و تحلیل کمی پرسشنامه علایم بیش تمرینی را در هیچکدام از آزمودنیها نشان نداد. همچنین ارتباط معناداری بین بیشتمرینی و هیچکدام از شاخصهای اندازهگیری شده وجود نداشت .(P 0,05) اگرچه IL-6 احتمالا فاکتور اصلی توسعه بیش تمرینی است، با این وجود به نظر میرسد استفاده از نشانگرهای هورمونی نشانه معتبری برای پیش بینی بیش تمرینی نیست و مطالعات بیشتری برای اثبات این تیوری لازم است.

کلیدواژه ها:

IL-6 ، تمرین شدید ، بیش تمرینی ، زنان ورزشکار نخبه