تاثیر 6 هفته تمرین اینتروال بر سطوح HIF-1α ریه رت های در حال بالیدگی

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر6 هفته تمرین اینتروال فزاینده بر سطوح HIF-1α ریه رتهای در حال بالیدگی بود. در پژوهش حاضر، برای بررسی اثر یک دوره تمرین اینتروال فزاینده بر پروتیین HIF-1α ریه، 30 سر موش صحرایی ویستار نر سه هفته ای با میانگین وزنی 68±9 گرم، بعد از دو هفته آشنایی به طور تصادفی به سه گروه پایه، تمرین اینتروال فزاینده و کنترل تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی برای گروه تمرین اینتروال فزاینده به مدت 6 هفته به صورت تناوبی با 10 تکرار 1 دقیقه ای و استراحت فعال 2 دقیقه ای انجام شد. اندازه گیری HIF-1α با استفاده از کیت به روش ELISA انجام شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد تمرین اینتروال فزاینده سبب کاهش معنادار وزن بدنی و وزن تر ریه رت ها به ترتیب 17/8 و 42/02 درصد نسبت به گروه کنترل شد. همچنین بین سطوح HIF-1α گروه تمرین اینتروال فزاینده در مقایسه با گروه پایه و کنترل افزایش معناداری (P<0 . 001) مشاهده شد. به نظر میرسد افزایش HIF-1α ریه به دنبال تمرینات اینتروال فزاینده، ایجاد کننده شرایط پاتوفیزیولوژیکی است که بر پارانشیم ریه و در نتیجه میزان تهویه رتها تاثیرات منفی بر جای میگذاردضمنا روشن شدن نتایج و دلایل آن به پژوهش های بیشتری به ویژه بر روی نمونه های انسانی نیاز دارد.

کلیدواژه ها:

تمرین اینتروال فزاینده ، هایپوکسی ، HIF-1α ، بالیدگی