تاثیر نوع تمرین طی محدودیت کالری بر غلظت ادیپوکاین های پلاسما مردان چاق

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر محدودیت کالری همراه با تمرین اینتروال شدید و تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی ادیپونکتین، TNF-α و انسولین ناشتا انجام شد. در یک کارآزمایی نیمه تجربی 28 مرد چاق سالم با میانگین سنی 2/7 ± 6/31 سال داوطلب به طور تصادفی به 3 گروه محدودیت کالری (8=CR; n)، ترکیب محدودیت کالریک و تمرین اینتروال شدید (10=CRHIT; n) و ترکیب محدودیت کالریک و تمرین مقاومتی (10CRRT; n=) تقسیم شدند. تمرین اینتروال شدید با شدت 90 – 85 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرین مقاومتی با شدت 80 – 70 درصد یک تکرار بیشینه و سه جلسه در هفته اجرا شد. سه روز قبل از شروع 12 هفته مداخله و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی نمونه های خونی جمع آوری شدند. وزن بدن، توده چربی و درصد چربی بدن آزمودنیها در هر سه گروه بهطور معناداری کاهش یافت. غلظت ادیپونکتین پلاسما در گروه های ترکیبی بهطور معناداری افزایش یافت (گروه تمرین اینتروال: از 65/2 به 6/4 و در گروه مقاومتی: از 0/3 به 5/3 میکروگرم بر میلیلیتر). غلظت TNF-α نیز در گروههای ترکیبی کاهش معناداری را نشان داد (گروه اینتروال: از 4/2 به 4/1 و در گروه مقاومتی: از 7/2 به 5/2 پیکوگرم بر میلی لیتر). افزایش ادیپونکتین و کاهش TNF-αدر گروه CRHIT بیشتر از گروه CRRT بود (01 .0≤P). غلظت انسولین پلاسما در هر سه گروه به طور معناداری کاهش یافت (%4 .18- :CRRT؛ %3 .33- :CRHIT؛ %3 .23- :CR)، اما هیچ تفاوت معناداری بین گروهها وجود نداشت. نتایج حاصل نشان داد ترکیب تمرین اینتروال شدید و محدودیت کالری برای بهبود ترکیب بدن و کاهش انسولین ناشتا، TNF-α و افزایش ادیپونکتین پلاسما روش مناسبتری است.

کلیدواژه ها:

تمرین اینتروال شدید ، تمرین مقاومتی ، ترکیب تمرین و رژیم