تاثیر روش آموزش علوم مبتنی بر پژوهش بر پیشرفت تحصیلی و مهارت حل مسئله دانش آموزان پایه ششم ابتدایی ناحیه یک شهر یزد

هدف از این پژوهش تاثیر روش آموزش علوم مبتنی بر پژوهش بر پیشرفت تحصیلی و مهارت حل مسئله دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بود. بدین منظور از بین دبستان های ناحیه 1 شهر یزد، یک مدرسه به صورت نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و از بین دانش آموزان پایه ششم آن مدرسه 30 دانش آموز را انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش تقسیم شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد مهارت حل مسئله هپنر و کراسکوف (Heppner,1988) و آزمون معلم ساخته و نمرات درس علوم تجربی بود که روایی پرسشنامه با مقادیر آلفایی بین 72/0. تا 85/0. در خرده مقیاس ها (72/0.PC،84/0AA ، 85/0 PSC) و 90/. برای مقیاس کلی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ در دامنه 83/0 تا 89/0 محاسبه گردیده است. روایی صوری و محتوایی آزمون معلم ساخته با اعمال نظر متخصصان تایید شد و برای تعیین محاسبه پایایی آزمون از ضریب پایایی مصحح استفاده شد که مقدار پایایی آن 87/0 به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS19 و آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون t، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در سطح اطمینان 95 درصد، روش آموزش علوم مبتنی بر پژوهش بر مولفه های پیشرفت تحصیلی، مهارت حل مسئله، اعتماد به حل مسائل و کنترل شخصی تاثیر معنادار داشته و بر مولفه سبک گرایش - اجتناب دانش آموزان تاثیر معناداری نداشته است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس مبتنی بر پژوهش ، آموزش ، مهارت حل مسئله ، پیشرفت تحصیلی